Lista wynalazków

ZoP Bioodnawialne epoksydowane żywice fotoutwardzalne do zastosowań w druku 3D

autorzy: Katarzyna Starzak, Magdalena Jankowska, Dominika Krok, Joanna Ortyl

Fotopolimeryzacja to proces polegający na polimeryzacji monomeru w obecności fotoinicjatora, który pod wpływem światła ultrafioletowego (UV) lub widzialnego (VIS) ulega rozkładowi z wytworzeniem centrów aktywnych inicjujących reakcję polimeryzacji. Fotopolimeryzacja przebiega zwykle bardzo szybko, co stanowi jej główną zaletę w praktycznych zastosowaniach, takich jak wytwarzanie bezrozpuszczalnikowych powłok polimerowych nanoszonych na różne produkty, np. meble, części samochodowe, podzespoły elektroniczne, materiały opakowaniowe dla przemysłu chemicznego i spożywczego. Fotopolimeryzacja jest oczywiście wykorzystywana również w druku 3D, gdzie wykorzystuje właściwości spektroskopowe odpowiednich żywic. Wykorzystanie naturalnych związków w branży druku 3D znacznie poszerza potencjalne zastosowania jego produktów. Ich biodegradowalność zmniejsza również ich szkodliwy wpływ na środowisko naturalne. W badaniach wykorzystano dwa monomery pochodzenia roślinnego: epoksydowany olej sojowy oraz tlenek limonenu. Otrzymano kompozycje składające się z tioksantonu jako fotosensybilizatora, soli jodonowej oraz różnych kompozycji monomerów pochodzenia roślinnego i monomeru epoksydowego CADE. Badania FT-IR w czasie rzeczywistym przeprowadzono przy użyciu źródła światła emitującego promieniowanie o długości fali λ = 365 nm i λ = 405 nm. Uzyskano bardzo wysokie konwersje monomeru tlenku limonenu i niskie konwersje epoksydowanego oleju. Oznacza to, że są one obiecującymi kandydatami do zastosowań w druku 3D. Dlatego kolejnym etapem badań jest sprawdzenie przydatności przygotowanych kompozycji do druku 3D techniką SLA. Innowacyjność naszego wynalazku polega na możliwości wykorzystania kompozycji monomerów pochodzenia naturalnego w technologii druku 3D. Pozwala to m.in. na wykorzystanie produktów tej technologii w inżynierii biomedycznej, gdzie bardzo ważnym zagadnieniem jest biokompatybilność tworzonych materiałów. Wykorzystanie produktów pochodzenia naturalnego pozwala ograniczyć negatywny wpływ stosowania komponentów syntetycznych na środowisko naturalne.