Lista wynalazków

ZoP Sposób otrzymywania lanych poliuretanów o obniżonej palności

autorzy: Janusz Datta, Paulina Parcheta, Izabela Zagożdżon, Joanna Niesiobędzka

Przedmiotem wynalazku jest sposób otrzymywania lanych poliuretanów o obniżonej palności. Wynalazek ten ma zastosowanie w szczególności przy produkcji materiałów poliuretanowych, które mogą być narażone na bezpośrednie działanie ognia podczas użytkowania. Poliuretany cechują się bardzo dobrą trwałością, właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Z tego względu są często wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu. Większość poliuretanów należy do grupy materiałów wysoce łatwopalnych oraz takich, w których uwalniają się toksyczne gazy i dym podczas spalania. Dlatego, bardzo ważną kwestią jest dobór odpowiednich substancji obniżających palność. Syntezę lanych materiałów poliuretanowych przeprowadza się poprzez reakcję poliaddycji. Do głównych komponentów należą poliole, diizocyjaniany i małocząsteczkowe przedłużacze łańcucha. Poliole są cieczami o wysokiej lepkości, o masach cząsteczkowych od 500 do 6000 g/mol. Do syntezy lanych poliuretanów wykorzystuje się liniowe oligoeterole lub oligoestrole zakończone grupami hydroksylowymi lub aminowymi.Wyróżnia się izocyjaniany alifatyczne, na przykład diizocyjanian dicykloheksylometylenu (HMDI) lub aromatyczne, na przykład 4,4’-diizocyjanian difenylometanu (MDI). Przedłużaczami łańcucha nazywa się związki o niskiej masie cząsteczkowej, którymi są najczęściej diole lub diaminy. Dodawane są one w niewielkiej ilości, jednak mają istotny wpływ na mechaniczne i fizykochemiczne właściwości lanych poliuretanów, na przykład sztywność, gęstość wiązań wodorowych, masę cząsteczkową. Oprócz kluczowych substratów, do produkcji lanych poliuretanów wykorzystywane są często katalizatory lub dodatki, takie jak napełniacze, pochłaniacze wilgoci, opóźniacze palenia. Sposób według wynalazku pozwala na syntezę lanych poliuretanów o obniżonej palności w krótkim czasie, przy stosunkowo niskiej temperaturze, co przyczynia się do obniżenia kosztów syntezy. Wynalazek umożliwia otrzymanie materiałów o dobrych właściwościach, przy zastosowaniu tylko trzech komponentów. Wbudowanie oligoeterolu fosforowego w łańcuchu makrocząsteczkowym lanego poliuretanu zapobiega jego migracji na powierzchnię polimeru. Sposób pozwala na otrzymanie lanych poliuretanów o zoptymalizowanej zawartości poliolu fosforowego, co ma znaczny wpływ na obniżenie palności. Właściwości te pozwalają na otrzymanie szeregu różnych materiałów poliuretanowych, do wytwarzania różnych odmian lanych polimerów uretanowych.